-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه محرم - مناسبتها، وقایع و اعمال ماه صفر
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه رجب
- سایت قرآنی تنـــــزیل
- سایت مقام معظم رهبری
- سایت آیت الله مکارم شیرازی
- سایت آیت الله نوری همدانی
- سایت آیت الله فاضل لنکرانی
- سایت آیت الله سیستانی
بازدید امروز : 4656
سرود ولادت حضرت علی علیه‌السلام
ای نـگـار نـازنـیـن من ای پــنـاه آخــریـن مـن ای همیشه صاحب دلم یا امـیـرالـمـومنـین من نــام دلـنـشـیـن و پـاک تـو قــرار ما ای وصـیّ مـصـطـــفـی شـیـر خــدا ای ولایت تو حکم واجب الـوجـوب یـا ابـالـحــسـن مــدد یــا مــرتـضـی ای ایمانم، یا علی مدد *** ای قرآنم ، یا علی مدد *** ای سلطانم ، یا علی مدد یا مرتضی؛ یا علی مدد؛ یا مرتضی؛ یا علی مدد؛ یا مرتضی؛ یا علی مدد (۲) ************************************************************** تو مـسـیـحـای دل مـنی حلّ صدها مشکل منی من گـرفـتـار رخ توام با فـراقت قـاتــل مـنی لنگر و ستـون تویی به کـلّ عـالـمـین مـرد اول بــدر و خـیــبـر و حُــنــیـن توامیـر و رهبـری و شاه و سـروری ای نـگـار عـالــمـیـن یا ابا الـحــسـیـن حیدر مولا؛یا علی مدد***عشق زهرا؛یا علی مدد *** دریاب ما را؛یا علی مدد یا مرتضی؛ یا علی مدد؛ یا مرتضی؛ یا علی مدد؛ یا مرتضی؛ یا علی مدد (۲) ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ انبـیـا گشته اند مست جـام حـیـدری در سما صفدری؛ در زمین دلاوری تو شفیق پیغمبرانی *** تو به جسم دین عین جانی *** جد مولا صاحب زمانی ما گـدایان رحمت تو*** جـمـله مـداح هیبت تو*** جـان به قـربان غـربت تو حیدر مولا؛ یا علی مدد***حیدر مولا؛ یا علی مدد***حیدر مولا؛ یا علی مدد یا مرتضی؛ یا علی مدد؛ یا مرتضی؛ یا علی مدد؛ یا مرتضی؛ یا علی مدد (۲)
: امتیاز
|
 |
 |
سرود ولادت حضرت علی علیه‌السلام
حـال دل حـور و ملک گـردیـده عـالی آمـد بـه دنـیـا حضرت مـولی الـمـوالی ذکرمحبین، نور و تبارک میـلاد مولا ، بادا مبارک بـر کـلّ مخـلـوقـان ولـی آمـد بـه دنــیـا نـجـل ابـوطـالـب عــلـی آمـد بـه دنـیــا بادا مبارک مقدم مولود کعبه ********************** تـفـسـیــر آیـات خــدا؛ آمـد خــوش آمـد جـان نـبـی مـصـطـفـی آمـد خـوش آمـد خاک حریمش،فخر وسعادت قرآن بخواند،وقت ولادت سیـمـای قـرآن در کـلام اوعــیـان است نـورعیانش را چه حاجت بر بیان است بادا مبارک مقدم مولود کعبه ********************** من که به عـشـق ناب حـیـدر مبـتـلایـم در اعــتـکــاف کــنــج ایــوان طـلایــم ذکریا حیدر، اوج عبادات برمعتکفها،روح مناجات یا رب به حـقّ شـیـعـیـان مـرتـضـایـی مـا را نـمـا بـا یــا عـــلـی کـربـبـلایــی بادا مبارک مقدم مولود کعبه
: امتیاز
|
 |
|
سرود ولادت حضرت علی علیه‌السلام
جـشـن مـیـلادِ شـمـس ولایـت شــد شـادی اهـل ولایت بـی نـهـایت شد سـاقی کـوثــر، مـولا عـلـی حـیـدر ای به عالَم تاج سر مولا علی حیدر **************************** چـشـم عـالـم شـد مـحـو تـمـاشـایش خانـۀ کـعـبـه مُـزیّـن بر قـدمهـایـش عـشـق نـاب او طـعــم عـســل دارد فـاطمه بنت ِ اسد گل در بـغـل دارد سـاقی کـوثــر، مـولا عـلـی حـیـدر ای به عالَم تاج سر مولا علی حیدر **************************** مــاهِ روی او شـد قـبـلـۀ مــقـصـود کعبه تا روز ابد نازد بر این مولود ای هـمـه جـانـهـا بـادا به قـربـانـش آیه های مـؤمـنـون گـلـواژۀ جـانش سـاقی کـوثــر، مـولا عـلـی حـیـدر ای به عالَم تاج سر مولا علی حیدر **************************** شـکــر للّه کـه؛ بـر او گـرفـتــاریـم ما تمسّک بر ولای مرتضی داریم زنــدگـی مــا شـد فــانــی عـشـقِـت آرزو داریم شویم قـربـانـی عشقِت سـاقی کـوثــر، مـولا عـلـی حـیـدر ای به عالَم تاج سر مولا علی حیدر **************************** با شـهـیـدان ما هـمراه و یکرنگیم با سعـودی هـا همه آمادۀ جـنـگـیـم ذکر ِ هر کی با ما یار و همراهه اشـــهــــد انّ عـــلـــیـــاً ولــــیُ الله سـاقی کـوثــر، مـولا عـلـی حـیـدر ای به عالَم تاج سر مولا علی حیدر
: امتیاز
|
 |
|
سرود ولادت حضرت علی علیه‌السلام
قلب شیعه ها دوباره،غرق شادی وشعف شد مرغ دل دوباره راهی،سمت ایوان نجف شد پیرو خـط رهـبــریـم تا نفس دارم حیدریم(۲) حیـدر، دلا رو کرده شیدا *** حیدر، امیر ملک اعلا *** حیدر، غلامتم به مولا علی علی مولا ؛ علی علی مولا (۲) ***************************** کاشکی تقدیرم رو آقا از حسین تو بگیـرم آخـرش بیام و پـای؛ ایـوان نـجـف بمیرم اهل مـذهب جعـفریم تا نفس دارم حیدریم(۲) حیدر، بی کس و بی پناهم *** آخر، تومیکنی نگاهم *** حیدر، تویی تو پادشاهم علی علی مولا ؛ علی علی مولا (۲) ***************************** ذکریا علی یا حیدر، شور وحال زندگیمه ازهمان روزای اول، آب بابای بچگیمه از غمای عالم بری ام تا نفس دارم حیـدریـم (۲) حیدر؛ تو شاهی من فقیرم *** حیدر؛ پیش تو سر بزیرم *** آخر؛ حاجتم و میگیرم علی علی مولا ؛ علی علی مولا (۲)
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام
دنـیـای بی‌امــام به پـایـان رسیده است از قلب کعـبه قـبـلـۀ ایمان رسیده است وقتش رسیده تا به تن قـبـلـه جان دهند
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام
بر بیت خـدا، نــور و صفای دگـر آمـد این کیست که در خانۀ حق بیخبر آمد؟ این نورخدایی است که نازل به حرم شد یا لطف نهان بود وکنون جـلوه گر آمد مهر است مگر، میدمد از رخنه دیوار؟ مـاه است مگر ،کز افـق کعبه بر آمد؟ سـر الله اعـظـم ، سبب سـجـده بـر آدم در قـبـلـه گه آخـر، ز پس پرده بر آمد سـر حـلـقـۀ خـلـقـت، پدر عالم هستی سر چـشمـۀ پـایـنـده عـلـم و هـنـر آمـد حسنی که پراکنده به هر دور و زمان بود مجموع به یک جا شد و با یک نفر آمد در بیت اَحد، قدرت حق، پرده برافکند ازبنت اسد، شیر صفت یک پـسر آمد محبوب خدا، نفس نبی، همسر زهرا معشـوق بـشر، باب شبـیر و شبر آمد جبریل امین، شهپر خود فرش زمین کرد چون عرش نشین،خسرو والا گهر آمد از مـقـدم او، باغ ارم گشت گـل افشان بر شاخه طـوبی، ز وجـودش ثـمر آمد افـراشـتـه شد، پـرچـم پیـروزی قـرآن کز جانب حق، آیت فـتـح و ظـفر آمد آمـد اســـد الله ، بـه هــواداری احــمــد خـورشـیـد جـمـال نـبـوی را قـمـر آمد پـویند ره کعبه، به یـادش همه عـشـاق بوسند حـجـر را چو لـبش در نظر آمد بی گفته ی او، هر قـلمی نای تهی بود از قـنـد لـب او، به سـخـنـها شکـر آمد هر گـز دگـران را نَبـُود جـای قیـاسش زیرا که عـلی، بر همه ابـرار سر آمـد گمراه چه آرد پس از این عذر گناهش؟ کز قـبـلـه برون، قـبـلـه نـمای بـشر آمد برخیز حسان،چنگ به دامان علی زن اکنون که تو را سایه رحمت به سر آمد
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام
نشان آمدنت، روی کـعـبـه حک شده بود و صبر کعبه که لبریز از ترک شده بود دوباره کعبه ترک خورد؟! یا سر تو شکافت؟! از این پدیده ، زمان هم دچار شک شده بود شکاف کعبه،فدای سرت،چه سرّی داشت؟! نشان مرگ و تـولد، که مشتـرک شده بود ! در شکسته، لـگـد، گـریـه های در کـوچـه، غـمـی بـزرگ، به اندازه ی فدک شده بود
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام
ای حرم دیدار روی حق تعالایت مبارک کـعـبـه امشب آفـتاب عالم آرایت مبارک ای صفا ای مروه ای هستی تجلایت مبارک ای حطیم ای حِجر ای زمزم تولایت مبارک فاطمه بر صورت مولا تماشایت مبارک رحمت للـعـالـمـین دیدار مولایت مبارک گوهر دریای تـوحـیـدت مبارک باد کعـبه دردل شب قرص خورشیدت مبارک باد کعبه امشب از زمزمه به کف ساغر بگیرید ای ملایک کعبه را مانند جان در بر بگیرید ای ملایک عیدی خود را ز پیغمبر بگیرید ای ملایک هرچه میخواهید از حیدر بگیرید ای ملایک ذکریا مولا علی از سر بگیرید ای ملایک از امیرالمؤمنین کوثر بگیرید ای ملایک سرخوشان زمزم فیض علی ساغرمبارک بر همه میلاد مولا سـاقـی کـوثـر مبارک دامن أمّ الـقـری امـشب أبـوالأیـتـام دارد مکه پیش از سال بعثت جلوۀ اسلام دارد یا حـرم آگـاهی از بشکستن اصنام دارد آسمان ازصورت خورشید بر کف جام دارد یا زمین از نور امشب جامۀ احرام دارد حـبّذا مولود مسعودی که حیدر نام دارد کعبه امشب بیت معمور امیرالمؤمنین شد مُلک هستی غرق در نور امیرالمؤمنین شد ای نبی را جانشین میلاد مسعودت مبارک عروه الوثقای دین میلاد مسعودت مبارک قـبـلـۀ اهل یقـین میلاد مسعودت مبارک خلق عالم را معین میلاد مسعودت مبارک مرشد روح الامین میلاد مسعودت مبارک یا امیرالمؤمنین میلاد مسعودت مبـارک ای حرم امشب اسد در دامن بنت اسد بین قـل هـو الله احـد مـرآت الله الـصـمـد بین گوهرعصمت گرفته در بغل دردانه امشب یا که زمزم را پُر از کوثر بود پیمانه امشب عارض مولا شده شمع و حرم پروانه امشب خانه دارد آبرو از روی صاحب خانه امشب این خبر کرده امیرمکه را دیوانه امشب میدهد بنت اسد را ذات حق ریحانه امشب ای امیرمکه با زمزم حرم را شستشو کن صاحب البیت آمده جان را نثار روی اوکن فاطمه بنت اسد قرص قمر آوردی امشب ماهی ازخورشید گردون خوبترآوردی امشب بر رسول الله قـرآنی دگر آوردی امشب نـخـل امـیـد محمد را ثمر آوردی امشب جان شیرین بر تن پیغامبر آوردی امشب حـبّـذا ای مادر مولا پسر آوردی امشب با وضو در بر بگیرش هستی پیغمبر است این هم علی،هم مرتضی،هم بوالحسن،هم حیدراست این بی تـولای عـلـی اسلام جـان دارد ندارد زهد کل رهروان بی او روان دارد ندارد خصم او جز در دل دوزخ مکان دارد ندارد هیچ پـیـغـام آوری خط امـان دارد ندارد! برمشام خویش بویی از جنان دارد ندارد حشر بی ظلّ لوایش سایه بان دارد ندارد کعبه شاهد باش من غیر از علی رهبر ندارم در دو دنیا دست از دامان حـیـدر بر ندارم چشم شوکعبه که بینی روی رب العالمین را گوش شو تا بشنوی آیات قـرآن مبین را نـطـق زیبای دل انگیز امیرالمؤمنین را صوت قرآن علی لبخند ختم المرسلین را بوسه های احمد وتبریک جبریل امین را عید اهل آسـمـان و شادی خلق زمین را ای حرم با ماه رخسار علی روشنگری کن یا علی قرآن بخوان و از محمد دلبری کن یا محمد شیر تو شمشیـر حی داورم من فاتح احزاب و بدر و قهرمان خیبرم من باطنم من ظاهـرم من اولم من آخرم من با تو در تنهایی و سختی وغم همسنگرم من کشتی توحیـد را در سایۀ تو لنـگـرم من حیدرم من، حیدرم من، حیدرم من، حیدرم من همچو قرآنت چراغی منجلی داری محمد بیم از دشمن مکن دیگر علی داری محمد یا محمد بازو و شمشیرمن در اختیارت من خدا را شیرم و زنجیرمن در اختیارت حمد من تهلیل من تکبیر من در اختیارت غـرش فـریـاد عالمگیر من در اختیارت هم قضا تسلیم، هم تقدیر من در اختیارت عزم من، تعجیل من، تأخیر من، در اختیارت پا به پای حضرتت اسلام را یار و معینم تو رسول اللّهی و من هم امـیـرالمؤمنینم آمدم توجان من باشی ومن جان تو باشم از ولادت تا شهادت تحت فرمان تو باشم در تمـام جـنـگ ها فـتـح نمایان تو باشم حـامـی دین مـبـیـن و یار قرآن تو باشم بین حق وبین باطل نور وفرقان تو باشم باغـبـان دائـم گـلـهـای خـنـدان تـو باشم آن چـنـان که حق مـرا یار پیمبر آفریده ذوالفـقـار حـیــدری را بهر حیدر آفریده ای تمام دین من مهر و تولایت علی جان ای دلم دریای نوری از تجلایت علی جان ای به قرآن مدح گفته حق تعالایت علی جان ای همه عالم فدای قد و بالایت علی جان ای خدا خوانده به کل خلق مولایت علی جان ای فراتر آستان از عرش اعلایت علی جان ای ولایت دین «میثم» جان میثم هست میـثم وای اگر از مرحمت فردا نگیری دست میثم
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام
ما عـاشقیم و تا به قـیـامت یـگـانـه ایـم مــا از ازل بـرای ابـد عــاشـقـانـه ایـم ما مـوج می زنـیـم به طـوفـان عـاشقی دریـای احـمـریـم ولـی بی کـرانـه ایــم آواره ایم خـانـه به دوشـیـم بـی کـسـیـم ما چون کـبـوتـریـم که دنـبـال لانـه ایم دلبر نگـاهـمـان نـکـنـد گـریـه می کنیم چون خواب کودکانه پی هر بهانه ایـم حـتـی بـرای بـودن مـا آیـه آمـده اسـت ماهـا یـتـیـم و سـائـل ایـن آسـتـانـه ایـم ما را خــدا ز خـاک بـنـی هـاشـم آفرید پس تا ابـد بــرای هـمـین جـاودانـه ایـم با عشـق مـی پـریـم پـر و بـالمان دهید اشـکـی برای گـریـه امـسـال مان دهید گـنـبـد نشان بـده که بـرایت کـبـوتـریـم جـلـد حـرم شـدیـم بـرای تـو می پـریـم مــا مـومـن نـفـوذ نـگـــاه شـمـا شـدیـم یک لحظه بی نـگـاه شما بـاز کـافـریـم دور از شما شمایل مرداب می شـویــم وقتـی کـنـار دست شـمـایـیـم کـوثـریــم تو مـالـکـی و ما هـمـگـی بـنـده تـوأیـم تو حیدری و ما همه از نـسـل اشـتـریم تبـعـیـدی تـوایــم به صـحـرا رسیده ایم آقـــا اگــر قــبــول کـنـی مـا ابـوذریــم یک شب به قوم وخویش خودت سرنمیزنی دیـنـی اگـر حـسـاب کـنـی ما بـرادریم بـالا پـریـده ام پـر و بـال مـرا بـچـیــن خیلی بزرگمان بـکـنـی تـازه نـوکـریـم ما سـائـلـیـم وقت رکـوعت رسیـده ایـم انـفـاق کـن ولـی خــدا یــا ابـاالـکـریــم ما بـنـده زاده ایـم تـو چـاکـر قـبـول کن از نـسـل قـنـبـریـم تو قـنـبـر قـبـول کن غم در کـنار چـشـم شما شـاد مـی شـود یعنی خـرابـه هـا به تـو آبــاد می شـود دنیا به یمن روی شما در تحرک است حتی نسیـم هم ز شـمـا بــاد مـی شــود آواز خــوان دکّــه خــیــاطــی مــحــل با یک نـفـس ز کام تو ارشاد می شود هرکس اسیرعشق تو بود است یا علی از قـیــد و بـنــد عـالـمی آزاد می شود شــــاگــرد روز اول درس مـحــبـتــت با اولـیـن کــلام تـو اسـتــاد مـی شــود با یک اشاره ات همه شمشیر می کشیم وقتی که پیر حضرت مـقـداد می شـود حـالا مُـریـد صـبـر تـوأم یـا ابـالـحـسن ای پیرِ درد و غصه و غم، یا ابالحسن ای کعبه از حضور شما مـفـتـخـرترین مکه به یـمن شخص شما معـتـبـرتـرین کعبه برای روی شما سینه اش شکست تو قلب شهر مکه شدی یا جـگـرترین؟ قبل از نزول، ترجمه مـومـنـون شـدی در آیه های حضرت حق مستـقرتـرین پـیـروز تــا هـمـیـشـهٔ هـر غــزوه اُحُـد ای سینه ات برای مـحـمـد سـپـرتـریـن از بس علاقه داشت محـمد به روی تو دامــاد او شـدی و بـرایـش پـسـرتـرین هر روز ما برای شما جـشـن می شود هر روز مـا بـرای شـمـا ای پـدرترین آواره بــوده اند چه بـسـیـار در پی ات ما هم برای عشق شما در به در تـرین امشب بیا و آیه ای از مومنـون بخوان حزب خدا شدی و هم الغالبون بخوان
: امتیاز
|
 |
|
مدح حضرت علی علیه‌السلام
رمزحیات، قبضه شمشیر مرتضاست هفت آسمانیان،همه تسخیرمرتضاست قرآن؛زلال آینه، تصویر ناب؛ اوست هر آیه آیه؛ آیـنـه، تفـسیر مرتضاست جنات عدن،روضه رضوان، بهشت قرب در سایه سار شاخهٔ انجیر مرتضاست این که خدا به دیــدۀ مردم بـزرگ شد تـأثـیــر جـاودانـۀ تکـبـیـر مرتضاست صبرش شبیه ضربه خندق ستودنی ست آری؛ بـقـاء شیعه به تدبیر مرتضاست سلطان عشق! حضرت والا مقام ها.! تـسـیـلـم تو، شکـوه تـمــام ســلام هـا ای مـیــوه رسـیـده بــاغ خـــدا عـلـی آب و غــذای سـفـره اهـل ولا عـلــی بدر و حنین و خیبر و خندق که جای خود تنزیل آیه های علق در حــرا؛ عـلـی سـّرِ عظیم لیلة الاسـراء؛ عـروج بود من نـفـْـس ظاهری محمد الی...عـلی تفسیرناب سورۀ توحید ؛ می شود... تلخیص درعبارت یک جمله "یا علی" با نوح و با کلیم و مسیحا و با کـلیـم هرجا تو دیده میشوی در هرکجاعلی تو در کـمـال مـطـلق و انسان کـاملی در مشکلات سخت؛ تو حلّ المسائلی چیزی شبیه رایحه ای می وزید و رفت شبها به شانه؛ نان و رطب میکشید و رفت افـسـوس قـدر و منـزلتش را نداشتند تا در جوار کوثر خود آرمید و رفت زهرا همان علی وعلی نیز فاطمه است شکرخدا فراق به پایان رسید و رفت گرچه کنار بسترش از مَردها پراست اما؛دریغ محسن خود را ندید و؛ رفت مـردی که شـاهـد صدمات مدینه بود آن روز مُرد و در رمضان شد شهید و رفت غیر ازعلی به عام امکان مدار نیست خلقت بـدون اسـم عـلی استوار نیست
: امتیاز
|
 |
|
مدح امیرالمؤمنین حضرت علی علیه‌السلام
ذكر ابوتـراب عجـب مستی آور است این نام پیرِ میكدۀ حوض كـوثـر است اصلاً هراس و بـاك نداریم از حساب محشركلید باغ جنان دست حیــدراست رحمت به مادرم، كه مرا مجلس تو بُرد این شوقِ نوكری،اثر شیر مادر است اول كـسی كه وارد فـردوس می شود ازصنف نوكران علی دوست، قنبر است حبـل المتین حیـدریون در پُـل صراط نخهایِ سبز چـادر زهـرایِ اطهراست هركس ز غربت حسنش گریه كرده است خندان ترینِ مردمِ صحرایِ محشراست فـردا تـمـام اهل زمین تـشـنـه اند و ما لب هـایـمانِ ز بادۀ آل عبــا؛ تـر است راهی برای شیعـۀ تو تا بهـشت نیست «تا كشتی نجات حسینی شناور است» سینه كـبـودها، چقدر بُـرد كرده اید!!! باغ بهشتِ سینه زنان با صفاتر است مانند بـاد می گـذریـم از پـل صـراط تا رویِ دست فاطمه قنداقِ اصغراست
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام
مــولای ما نمونهٔ دیـگـر نـداشـتـه است اعجاز خلقت است و برابرنداشته است وقت طـواف دور حـرم فـکـر می کـنم این خانه بی دلیل ترک برنداشته است دیدیم در غـدیـر که دنیـا به جز عـلـی آیینه ای بـرای پـیـمـبـر نـداشـتـه است سوگند می خورم که نبی شهرعلم بود شهری که جزعلی دردیگرنداشته است طوری ز چارچوب، در قلعه کنده است انگار قلعه هیچ زمان در نداشته است یا غیـر لافتی صفتی در خـورش نبود یا جـبـرِئـیـل واژهٔ بـهـتـر نـداشته است چون روزروشن است که درجهل گمشده است هرکس که ختم ناد علی برنداشته است ایـن شـعـر اسـتـعـاره نــدارد بــرای او تقصیرمن که نیست برابر نداشته است
: امتیاز
|
 |
|
مدح امیرالمؤمنین حضرت علی علیه‌السلام
عـلـی ای مـیــر پـهـلـوان عــرب! زیــر تـیـغـت ســر یــلان عــرب حق که دیــوار کعبه منـشق کـرد هم تـو را طـفـل دامــن حـق کرد کعـبـه در ظاهـر ابـتـدای تو بـود کـوفـه در ظاهـر انتهـای تـو بود ای در خـیـبـر از تـو کـنـده شـده! وز تو لات و هـبـل فـکـنـده شـده! خـصـم شد هـر که کردگارِ تو را بـوسـه زد تـیـغ ذوالـفـقــار تو را ای مـنـاجـاتـی شـبـانــه! عــلــی! ای نـمــاز تو عـاشـقـانــه! عـلی! آن چـنـانـی که تـیــر، وقت دعـا کـشـد از پا بـرون طبیب، تـو را نیـز در وقت سـجـده بر سـر تـو می زنـد تـیــغ خـصـم کـافــر تـو شـانـه هـای تــو، آه! قـامـت تــو آن سـتـون هـای اسـتـقـامـت تــو بـــار انــدوه عـالـمــی مـی بــرد دل تو غصه ی جهان می خورد شب که می شد تو بودی و غم تو -عـالـم رنـج و راز- عــالــم تــو تا که پـنـهـان ز خلق زیر گـلـیـم بـبـری شـــام کــودکـــان یـتــیــم عـلـی! ای پــرّ و بال هم قفسان! خود پر از درد و دردمند کسان! ای درِ شـهـر عـلـم مصـطـفوی! عَـلَـم سـبـز حـلــم مـرتــضـوی! ای عـلی! ای تو را هنوز فغـان در دل چـاه هـای کـوفـه نــهـان تو ولی، بی زمـان و هـنـگـامی هم بی آغــاز و هم بی انـجـامی بـودی و آسـمـان نـبــود هـنــوز هم زمین، هم زمـان نبود هنـوز گـر بـه شـوقـت نـیـافـریـد خــدا از چه کرد این جـهـان پدید خدا
: امتیاز
|
 |
|
مدح امیرالمؤمنین حضرت علی علیه‌السلام
چشم وا کن احد آیینهٔ عبرت شد و رفت دشمن باخته بر جنگ مسلط شد و رفت آن که انگیزه اش از جنگ غنیمت باشد با خبر نیست که طاعت به اطاعت باشد داد و بـیـداد که در بـطـن طـلا آهن بود چه بگویـم که غـنـیمت رکب دشمن بود داد و بیـداد بـرادر که بـرادر تـنـهـاست جـنـگ را وا مـگـذاریـد پـیمبر تنهاست یک به یک در ملاء عام و نهانی رفتند هـمـه دنـبـال فـلانــی و فـلانـی رفـتــنـد همه رفتند غـمـی نـیـست عـلی می ماند جای سـالـم به تنش نیست ولی می ماند مرد؛ مولاست که تا لـحـظـهٔ آخـر مانده دشمن از کشتن او خسته شده، در مانده دردل جنگ نه هر خار و خسی می ماند جگر حـمـزه اگر داشت کسی، می ماند مرد آن است که سر تا قدمش غرق به خون آن چنانی که عـلـی از اُحُــد آمد بیرون می رود قصـهٔ مـا سـوی سرانجام آرام دفـتـر قـصـه ورق می خورد آرام آرام میرسد قصه به آن جا که علی دل تنگ است میفروشد زرهی را که رفیق جنگ است چه نیازی دگر این مرد به جوشن دارد وان یکاد از نـفـس فـاطـمـه بر تن دارد کـوچـه آذیـن شـده در هـمهمه آرام آرام تـا قـدم رنـجـه کـنـد فـاطـمــه آرام آرام فـاطـمـه فــاطـمـه بـا رایـحـهٔ گــل آمــد نـاگـهـان شـعـر حـمـاسـی به تـغـزل آمد می رود قصهٔ ما سـوی سـرانـجـام آرام دفـتـر قـصـه ورق می خـورد آرام آرام میرسد قصه به آن جا که جهان زیبا شد بـا جـهـاز شـتــران کـوه احـد بـر پا شد و از آن آیــنـه بـا آیــنـه بـالا مـی رفـت دست دردست خودش یک تنه بالا می رفت تا که از غـار حـرا بـعـثـت دیـگــر آرد پیش چشم همه از دامـنـه بـالا می رفت تا شـهـادت بـدهـد عـشـق ولی الله است پله در پـلـه از آن مـاذنـه بـالا می رفت پیش چـشـم همه دست پـسـر بـنـت اسـد بـیـن دسـت پـسـر آمـنـه بـالا مـی رفـت گفت: این بـار به پایان سـفـر می گـویم " بارهـا گـفـتـه ام و بار دگر می گویم" رازخلقت همه پنهان شده درعین علی است کهکشان ها نخی از وصلهٔ نعلین علی است واژه در واژه شـنـیـدنـد صــدا را امـا.. گـفـتـنـی ها هـمـگـی گفته شد آن جا اما سوخت درآتش و بر آتش خود دامن زد آن که فهمید و خودش را به نفهمیدن زد شهر این بار کمر بسته به انـکــار علی ریسمان هم گره انـداخـتـه در کار علی بـگـذاریـد نـگـویـم کـه احـد مـی لــرزد در ودیوار ازین قصه به خود می لرزد می نویسم که "شب تار سحر می گردد یک نفر مانده ازین قوم که بـرمی گردد
: امتیاز
|
 |
|
مدح امیرالمؤمنین حضرت علی علیه‌السلام
تــو بـی ابـــتــدایــی و بـی انـتـهــا شـبــیــه پــیـــمـبـر شــبــیــه خـــدا تــو بــالاتــریــن نــقــطــۀ بـاوری مـعـمـاتــریـن نـقـطـۀ زیــر «بــا» مـقــرب تـریـن جــلــوۀ لــم یـــلـــد و لـــم یــــولــد آیــه هـــای خــــدا تــو آن ســمــت دروازۀ بــــاوری هـمـان جـا که می خـوانمش ناکجا مـرا آن طرف هـا اگـر راه نیـست شـمــا لااقـل ایـن طـرف هـا بــیــا تو آن خـواهـش سـبــز سـجـاده ای هــمــان الـتــمــاس شــب انــبـــیــا تــویــی مــقـــصــد اول و آخـــرم منـاجــات شـب هــای غــارِ حــرا بـــیــا بـا پــر و بــال کــروبــیــان بـزن وصـلـه ایـن گـیــوۀ پــاره را بزن بـیــل خـود بـر این سـرزمین بــزن تــا كه بـاشــم درخـت شـمـا مـن از آبِ چــاهِ شـمــا خــورده ام کـه حــالا شــدم تــشــنــۀ کــربــلا خــدای كــرم! ســایــۀ نـاشـنـاس! در ایـن كـوچـه هـای بــدون صـدا چـنـان مـخـلـصـانـه كـرم می كنی كــه حــتــی نـمـی مــانـدت رَدِّ پــا تو یـعـنــی هـمــان شـاهِ شهر منی كه داری قــدم مـی زنــی با گـدا؟! در این سینـۀ شب كجـا می روی؟ از این جاده ها، دور از چـشـم مـا به سـمــت مـنـاجــات سـجــاده ات اگــر مـی روی الـتــــمــاس دعـــا *********** تو بـاران تـرینی و ما خـشـكـسـال رسـیــده تـریـنــی و مـا كـالِ كـال تـــو مــانــنـــد آبــی ولــی آب تــر تـو مـثــل طـلایــی ولـی نــاب تــر اگــر تـو صـعــودی، فـرودیـم مــا اگــر تــو نـبــودی، نــبــودیــم مــا تـو نــورِ خـودی، آفـتــابِ خـودی مــســلــمـان دیـن كــتــاب خــودی تـو اســرار لـب هـای پـیـغـمـبـری قـسـم هـای شـب هـای پـیـغـمـبری تو سـیـبـی تو مـیـل شب جمعه ای دعــای كــمــیـل شـب جـمـعــه ای مـسـیـحـای مَـسـحِ یـتـیـمـان تـویی مـحـاسـن سـپـیـد كـریـمـان تـویـی تو نوری و هر صبح خـورشیدمی تـو اخـلاص آیــات تــوحــیــدمــی تو شصت و سـه دفعه بهارم شدی نــهــالـت شــدم بــاغــدارم شـــدی هـمـیـشـه درِ خـانــه ات بــاز بــود تـنــورت هـمـیـشـه نـمـك ساز بود تو بودی كه شب ها سـحـر داشـتند یـتــیــمــان كــوفـه پــدر داشـتــنــد پُـــراز نــوری و آفـتــابــی عـلــی ســــلام بــدون جــوابـــی عـــلـــی نگـاهت شبـی خـواب راحت نـكرد و یك شب لـبت اسـتـراحـت نـكـرد تو رفـتـی و حـالا در این روزهــا ورق مـی زنـم خــاطــرات تــو را هـمــان روزهـایــی كـه تنهـا شدی شـكـسـتـه ترین مــرد دنـیــا شـدی همان جا تو را خون جگر كرده اند بـتـول تـو را بـی پـسـر كـرده انــد تــو بـالایـی و در كـفِ پـسـت هـا زدنــد آفـتــاب تــو را دســت هــا
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام
هر كجا پـای نهی میـوۀ لب می روید بوسه برپای تو ای دوست عجب می روید همه اسباب به یك كُن فَیَكونت بسته است اصلاً انگار ز فكر تو سبب می روید چیست درخاك نجف ای دُر یکتا كه هنوز هر درختی كه بكارند رطب می روید در شـب زلـف تو اُمّـیـد نـجـاتی دارم شـعـلـۀ طور اساساً دل شب می روید به سمرقند چه حاجت كه ثمر شكّر هست در نجف نیشكر از نهر رجب می روید خاندانت همه از خُرد و كلان در كارند شجره نامه ات انگار ز رب می روید شب میلاد تو حتی منِ عـاصـی شـادم خاراین بادیه در فصل طرب می روید عـاشـقان تو ندارند كرامت جز مرگ بر لب آب حــیــات تـو ادب می روید سر برآورده غمت از دلِ سلمان چون تاك گویی از مملكت فارس، عرب می روید تو طلب كار منی جلب مرا زود بگیر نكنم هیـچ فـراری، تو بیا زود بـگـیـر
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام
چه شد كه خشت سر خشت چیده شد كعبه برای چیست كه این قـدر كـشـیده شد كعبه مگر كه؟ از دل این خـانه می زند بیـرون كه نـاز مـقـدم او آفــریـده شـد كـعـبــه كه آمد و چه شنید و چه گفت میدانی؟ كه پیش خـلـق گریبان دریده شد كعبه سـر هم آمـد و باز هم دوباره شكافـت كه تا قـیـام قـیـامت پـدیـده شـد كـعـبـه نمونه خط خدا را كه دیده است كجاست؟ علی قشنگ ترین دست خط دست خداست سه روز بر در كعـبه نظاره میـكردند دعــا برای شـكـافـی دوبـاره میـكردند منـجـمـیـن همه مبـهـوت در پی چـاره تـوسـلـی به ضـریـح سـتـاره میـكردنـد دوباره ریخت به هم طرح كعبه و مردم به سوی مـادر و كـودك اشاره میكردند رسید ماه و زلیـخـائـیـان ز یوسف ها به خانه هرچه كه بود عكس،پاره میكردند ز حكم خنده وَ یا گریه های كودكی اش از آن به بـعـد هـمـه استخـاره میـكردند گشود چشم و زمین را پر ازحلاوت كرد بجای گریه دو سه آیه ای تلاوت كـرد قـسـم به ذات تو كه لایـزال مـی مـانـد زبـان زمـان بـیـان تــو لال مـی مـانـد تو پـیـر عـالـم و سلمان چند صد ساله كـنـار تو پـسری خـورد سال می ماند چنان كه آمده ای هیچ كس نیامده است شــكــوه آمـدنـت بـی مـثـال مـی مـانـد به روی سینه ی كـعـبــه اِلی الأبـد آقا نـشــان آمـدنت چــون مــدال می ماند در آخـر غـزل ای پـاسـخ سـئـوالاتــم برای من فقط این یك سوال می مـانـد از این علی كه چنین آمده است در دنیا چقدر فـرق بود تا عـلـیّ عــرش خـدا كه بود آمد و رفت و كسی نـفـهمیدش چه كرد او كه بشر چون خدا پرستیدش صدای سـادۀ نـعـلـین پـاره اش رفت و فـلـك ندید كـسی را به گَـرد تـقـلـیـدش خدا كه گفت علی هست سورۀ اخلاص خدا كه گفت علی هست عین توحیدش چو دید مرتبه اش را كسی نمی فـهـمد به شاخسار زمین دست برده و چیدش خلاصه خسته شد از نـور؛ دل خـفاش علی الصباح پلیدی شكست خورشیدش به عرش حك شده نامش به نام آب ترین همین كه هست زمین را ابوتراب ترین اگر چه شیعـۀ مانند من فــراوان است كسی كه مورد طبع علی است سلمان است كـسـی كه پـای ولایـت تـمـام قـد مـانَـد كـسی كه در ره رهبر گذشته از جان است كسی كه مثل علی پیش دشمنان طوفان كسی كه مثل علی پیش دوست،باران است دعـا كـنـیـد بـصـیـرت دهد خـدا ما را بصیرت است كه میزان كفر و ایمان است اگـر بـصـیـر نـبـاشـیـد بـعـد پـیـغـمـبر به روی مسند او جایگـاه شیطان است اگـر بـصـیـر نـبـاشـیـد بــاز می بیـنیـد كه مثل فاطمه ای پشت درب سوزان است اگر بـصـیـر نـبـاشـی امـام بـر حق را به سجده كشته وگویی مگر مسلمان است؟! اگر بـصـیـر نـبـاشـی ببـینی آن دم را كه چوب تو به لب قاریان قرآن است حسین را به خـدا بی بصیرتان كشتند كـنـار آب لب تـشـنـه بی امـان كشتند
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام
درساعتی شگفت، مکعّب شکست وبعد مردی به جای قبلـۀ مردم نشست و بعد رکعت شد ونماز شد وحمد و سوره شد آمد طلسم مسجـدیـان را شکـست و بعد با یک نفر شبیه خـودش گشـت روبرو خود را گرفت ثانیه ای روی دست و بعد آیــات نـــوبـری ز درخـت انـار چـیــد وخواند از تشهّدش:از بود و هست وبعد مِثـلِ مَثـل شد و به زبــانِ هـمه شکفت از راه حلق در ته دل ریشه بست وبعد چون روحِ درنسوجِ گیاهان حلول کرد یک خوشه خورد ازخودش و کرد مست وبعد مـقـداری از تـرشّـح او را زمین چشید قیمت گرفت خاک اراضیِ پست و بعد هر سال گفت تا که بگـویند شـاعـران: درساعتی شگفت مکعب شکست و بعد
: امتیاز
|
 |
|
مدح امیرالمؤمنین حضرت علی علیه‌السلام
هــر صفا با عـلـی صـفــا دارد هــر كـسـی با عـلـی خــدا دارد روی قـلـب سـتـاره بـنـویـسـیــد مـثــل آقــای مــا كـجــا دارد؟! چـه كـســی جـز امـام اول مــا پـسـرش شـهـر كـربــلا دارد؟! وقت معراج جز علی چه كسی جـا بـه دوش فـرشته ها دارد؟! یـا كـدامـیـن بــزرگ در دنـیــا دور خـود ایـن قـدر گدا دارد؟! عـشـق اگر عشق هم بُـوَد تـنها بــــا ولای عــلــی بــهــــا دارد آیــت والــــی الـــولــی مـــددی صـد و ده بـار یا عـلــی مــددی صــاحب رودخــانــه ی كـوثــر دست پــرورده اش بُــوَد بـــوذر آن امــامی كه در زمــان نـمــاز می دهت در ركــوع انـگـشـتـر آن كه در لا به لای جنگ اُحُـد بـا نـود زخــم می كـنـد مـحـشر آن بـزرگی كه كــار كـوچـك او كـنـدن چــهــار چــوبـۀ خـیـبــر آن دلـیـری كه عَــبُــدوَدهــا را با یكی ضربـه می كنـد بی سـر ذكــر هر پـهـلـوان به میدان ها اســد الله یـــا عـــلـــی حـــیـــدر دافــــع سـیــئـاتــمــان حـــیــــدر عــجّــلوا بـالـصـلاتـمـان حـیــدر كـاش می شد خـطـابـمـان بـكـند قـوره ایم، او شـرابـمان بـكـنـد كــاش مـی شـد ابـوتراب جهان زیــر پـایـش تـرابـمــان بـكـنــد تــو دعـا كــن نـیـاید آن روزی كه بـخـواهـد جـوابـمــان بـكـنـد مــا گـنــاه كــبـــیــره ایــم آقــا كــاش آقــا ثــوابــمــان بــكــنـد مــا گــروه دعــای نــا مـقـبـول شایــد او مـسـتـجـابـمــان بـكـنـد كاش می شد كه خـون ما ریزد در ره عـشـق آبــمــآان بـكــنــد ای خــدا ای مـسـبـب الاسـبـاب کـن فـدایـم بـه راه ایـن اربــاب ای وجــود تـو بــركـت عــالــم ای مـنـا؛ ای صـفا و ای زمـزم افـــتـــخـــار عــشــیــرۀ حــــوّا ایــلـــیــــای قـــبـــیـــلــه ی آدم ذكــر نــام تــو را خــدای وَدود می نـویـسـد بـه حـلـقــۀ خــاتــم بــر بـلـنــد سـتــیــغ عــاشــورا زده عـبـاسـتـان فـقــط پــرچــم كــاش می شد مـرا نـگـهـداری مـثـل مـقـداد و قـنـبـر و مـیـثـم عــارفم یـا عــلــی مــدد گــویم ذكــرتــان تـا الـی الابـد گـویـم
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام
به سمت کعبه ملک هم دخیل می آورد که مـادری پـسری بـی بـدیـل می آورد گشود لب به سخن کعبه، داشت بی پرده بـرای خـلـقـت عـالـم دلـیـل مــی آورد زاشک شوق ملک، زیر پاش دریا شد و کعبه غرق کلیمی که نـیـل می آورد خـلـیـل بـا تـبـر آمـد بـه بُــتـکـده، امـا به روی دوش، محمد، خلیـل می آورد علی برادری اش را به عدل ثابت کرد که شـعـله جانب دست عـقیل می آورد چگونه وصف شه لافتی کنم، که خـدا به مدح او صفت از این قبیل می آورد
: امتیاز
|
 |
|
مدح امیرالمؤمنین حضرت علی علیه‌السلام
اوصـاف تـو از ابـتـدا تـا انـتـهـا نــور آیـیـنـه ای آیـیـنـه ای سر تـا به پا نـور آیـیـنـه ای و خـلـق حـیـران صـفـاتـت تـابـیـده بر جـان تـو از ذات خـدا نـور چشمی که توفیق تماشای تو را داشت جسم تو را جان دیده و جان تو را نور در حـلقـۀ عشاق تو ای صبح صادق! برهرلبی گل کرده «یا قدوس»«یا نور» قرآن وصفت سوره سوره با شکوه است فرقان؛نباء؛یوسف؛قیامت؛هل اتی؛نور از کعبه تا مسجد مسیر روشن توست از آسـمـان تا آسـمـان از نـور تـا نـور خورشیدی و بر شانۀ خـورشیـد رفتی فریاد می زد آسمان:«نورٌ علی نور» تـو بـوتـراب و هـمـسـر تـو مـادر آب اصل شما، وصل شما، نسل شما نـور پـایـان کـار دشـمـنـان تـوست بـا نــار آغــاز راه دوسـتــان تـوسـت بـا نــور درمدح تو چشم غزل روشن که دیده است وصف تو را از ابـتـدا تـا انـتـهـا نــور
: امتیاز
|